ЖЕЛДІ-ҚҰМДЫ АҒЫМНЫҢШЕКАРАЛЫҚ ҚАБАТЫНДАҒЫ БӨЛШЕКТЕРДІҢ ТОПТАСҚАН КОНЦЕНТРАЦИЯ ПРОФИЛДЕРІ ПАРАМЕТРЛЕРІНІҢ ФИЗИКАЛЫҚ ҚҰРАМЫ ТУРАЛЫ
Аңдатпа
Желді-құмды ағымның шекаралық қабатындағы құм массасының орын ауыстыруы ағыс мінезді. Ағыстағы бөлшектердің масса концентрациясы C(z) = A× zb exp(-a × z) функциясымен формалды сипатталады, мұндағы А, b жəне a - сандық көбейткіштер. Ағыстағы ең жоғарғы концентрациясына max C функцияны нормалау, z – шыңдарын 0 x бөлшектің өлшеміне А параметрін max C физикалық шамасына ауыстыруға мүмкіндік берді, жəне де құм ағысының теңдігі С(z) = Cmax * (z/Xo)^0.045wg/u* *exp(-0.015wg/u**z/Xo) түрінде пайда болды,
мұндағы u* – динамиалық жылдамдық, wg - Х0 орташа геометриялық мөлшердегі олардың бөлшектерінің гравитациалық құлау жылдамдығы. Сонымен қатар Сmax Фрут санының динамикалық аналогына қатынасы
табылды.
References
Баренблатт Г.И., Голицын Г.С. Локальная структура развитых пыльных бурь. – М.: Изд-во МГУ, 1973. – 44 с.
Бютнер Э.К. Динамика приповерхностного слоя воздуха. – Л.: Гидрометеоиздат, 1978. – 158 с.
Прандтль Л. Гидроаэромеханика / Пер. с нем. – 2-ое изд. – М.: Изд-во иностр. лит., 1951. – 575 с.
Семенов О.Е. О распределении песчаных частиц по размерам на юге Казахстана вследствие эоловых процессов // Тр. КазНИГМИ. – 1970. – Вып. 36. – С. 153–165.
Семенов О.Е. О массовой концентрации частиц в пограничном слое ветропесчаного потока. // Гидрометеорология и экология. – 2009. – №2. – С.7 – 27.
Шапов А.П. Определение гидродинамической крупности частиц реального песка // Гидрометеорологические проблемы Приаралья. – Л.: Гидрометеоиздат, 1990. – С.154 – 157.
Bagnold R.A. The physics of blown sand and desert dunes. – London: Methuen. 1954. – 265 p.
Barеnblаtt G.I., Golitsyn G.S. Lоса1 structuге of Маtyгe Dust Storms // J. Atmos Sci.– 1974 – Vol. 31, №7. – Р. 1917 – 1933.
