ҚАЗАҚСТАНДА ОЗОННЫҢ ЖАЛПЫ ҚҰРАМЫНЫҢ АЙЛЫҚ ШАМАСЫНЫҢ ДИНАМИКАСЫ ЖӘНЕ ІШКІ ҚҰРЫЛЫМЫ
Аңдатпа
Қазақстан Республикасының аймағы үшін алғаш рет орындалған озонның жалпы құрамының алабын типтеу берілген. Нақты түрлер – бұл, солтүстік жарты шар аймағындағы ірі өлшемді циркуляциялық процесстердің нәтижелері екені көрсетілген. Мысал ретінде республикадағы озонның ең аз және ең көп концентрациялары бар синоптикалық материалдарды қолданғандағы типтік жағдайлар келтірілген.
References
Белан И.Д. Проблема тропосферного озона и некоторые результаты его измерений. // Оптика атмосферы и океана. – 1996. – Том 9. – № 9. – С. 1184 - 1213.
Вароцос К.А., Кондратьев К.Я. Загрязнение тропосферы и ультрафио-летовая солнечная радиация. // Оптика атмосферы и океана. – 1994. – № 2. – С.1020-1030.
Егорова Т.А., Розанов Е.В., Зубов В.А., Кароль И.Л. Модель для иссле-дования трендов озона (мезон). // Известия РАН. Физика атмосферы и океана. – 2003. – Том 39. – № 3. – С. 310-326.
Еланский Н.Ф. Российские исследования атмосферного озона в 1999…2002 гг. // Известия РАН. Физика атмосферы и океана. – 2004. – Том 40. – № 4. – С. 567-576.
Кароль И.Л., Киселев А.А. Фотохимические модели атмосферы и их использование в исследованиях озоносферы и климата (обзор) // Изве-стия РАН. Физика атмосферы и океана. – 2006. – Том 42. – № I. – С. 3-34.
Кондратьев К.Я. Глобальная динамика озона. // Итоги науки и техники. Сер. Геомагнетизм и высокие слои атмосферы. Том 19. – М.: ВИНИТИ, 1989. – 212 с.
Кондратьев К.Я., Вароцос К.А. Исследование тропосферного озона в Европе // Метеорология и гидрология. – 2000. – № 10. – С. 12-23.
Перов С.Я., Хргиан Л.X. Современные проблемы атмосферного озона. – Л.: Гидрометеоиздат, 1980. – 287 с.
Хргиан А.Х. Физика атмосферного озона. – Л.: Гидрометеоиздат, 1973. – 292 с.
Sinnhuber В.М. et al. Large loss of total ozone during the Arctic winter of 1999/2000. – Geophys. Res. Lett., 2006, Vol. 27. – No. 21. – P. 3473 - 3476.
The Northern Hemisphere Stratosphere in the Winter and Spring of 1999/2000. – The Report of European Ozone Research Coordinating Union. – 2000. – P. 4 - 6.
World Meteorological Organization (WMO). Scientific Assessment of Ozone Depletion: 2002, Global Ozone Research and Monitoring Project – Report № 47. – 2003, P. 3.1—3.58.
