ЕСІЛ ӨЗЕНІ АЛБЫНДАҒЫ ӨЗЕНДЕРДІҢ МИНИМАЛДЫ АҒЫНДЫСЫ СИПАТТАМАЛАРЫН БАҒАЛАУ
Кілт сөздер:
жылыдық ағынды, жылдық минмалды ағынды, вариация коэффициенті, ассиметрия коэффициенті, корреляция коэффициенті, ағынды қабатыАңдатпа
Мақалада Есіл өзені алабының негізгі өзендерінің басты сипаттамаларын 2016 жылдың мәліметтерін қоса жүргізген есептеулерінің нәтижелері көрсетілген. Зерттеу нәтижелері бойынша көпжылдық минималды жазғы-күзгі ағынды жүрісінің аумақтық байланыстылығы және жаңа параметрлер мен ағындының әр түрлі қамтамасыздықтағы мәндері алынды. Орташа көпжылдық жазғы-күзгі минималды ағынды мәні ағынды қатары бұзылған кезеңде шартты-табиғи кезеңмен салыстырғанда Есіл ө. - Астана қ. Бекетінде 3,3 есе ұлғайған, басқа бекеттерде (Каменный Карьер, Петропавловск қ.) 1,6 және 1,2 есе сәйкесінше кеміген.
References
Амусья А.З., Ратнер Н.С., Соколов Б.А. Минимальный сток: состояние и перспективы исследования // Тр. ГГИ. – 1991. – Вып. 355. – С. 3- 28.
Водные ресурсы Казахстана: оценка, прогноз, управление. Т.VII - Ресурсы речного стока Казахстана. Кн.1 - Возобновляемые ресурсы поверхностных вод Западного, Северного, Центрального и Восточного Казахстана.- Алматы: Институт географии, 2012. – 684 с.
Гальперин Р.И., Сайров С. Минимальный сток основных рек Казахстанского Алтая // Вестник КазНУ. Сер. геогр. – 2005. – № 2(21). - С. 207 -215.
Голубцов В.В., Лаврентьев П.Ф., Соседов И.С., Проблемы гидрологии Казахстана // Тр.КазНИГМИ. – 1983 – Вып. 80.-C. 3-19.
Карамолдоев Ж.Ж. Формирование стока рек Кыргызстана в маловодный период и его рациональное использование. – Бишкек, 2002. – 162 с.
Клибашев К.П., Горошков И.Ф. Гидрологические расчеты. – Л.: Гидрометеоиздат, 1970. – 460 с.
Пособие по определению расчетных гидрологических характеристик. – Л.: Гидрометеоиздат, 1984. – 444 с.
Ресурсы поверхностных вод районов. Акмолинской область. Под редакцией В.А. Урываева. Л.: Гидрометеоиздат. 1959.– Т.2. – 684 с.
Тепляков И.Н., Лаврентьев П.Ф., Абдилдин С.А., Водные ресурсы Казахстана и их использование – Алма-Ата: КазНИИНТИ, 1978. – 78 с.
