ҚАРҚАРАЛЫ ТАУЛАРЫНЫҢ БИОРЕСУРСТАРЫН ПАЙДАЛАНУ
DOI:
https://doi.org/10.54668/2789-6323-2021-103-4-20-28Кілт сөздер:
ландшафт, геожүйе, табиғи кешен, фитоәртүрлілік, табиғи аймақАңдатпа
Орталық Қазақстанның таулы алаптары соңғы жылдары – ең аз зерттелген аумақтар. Өсімдіктер әлемі геожүйелердің құрамдас бөлігі болып табылады әрі табиғи және антропогендік өзгерістердің негізгі көрсеткіші болып қызмет етеді. Осы жұмыстың мақсаты Қарқаралы аласа тауларының және Қарқаралы мемлекеттік ұлттық табиғи паркінің (ҚМҰТП) биоресурстарын пайдалану бойынша шолу жүргізу болып табылады. Жазу барысында сипаттамалық зерттеу әдісі пайдаланылды, оның бірінші бөлігі осы жергілікті жерді, сондайақ мекендеу ортасын физикалық-географиялық тұрғыдан сипаттауға арналған. Одан әрі, автор орман алқабын экологиялық бағалау әдісіне және биологиялық әртүрлілікті бағалау әдісіне, олардың маңыздылығына баса назар аударады. Қарқаралы аласа тауларында өсімдіктер қоғамдастығы мен жануарлар дүниесін сақтап қалу мақсатында биоәртүрліліктің ағымдағы жай-күйіне бағалау жүргізу, олардың құрылымы мен ұтымды пайдаланылу мүмкіндігін бағалау қажет. Мақаланы жазу барысында ҚМҰТП аумағындағы әрі антропогендік, әрі табиғи сипаттағы экологиялық шиеленістің себептері келтірілді. Аумақтың биоресурстарын пайдалануға жүргізілген шолу болашақта ҚМҰТП шеңберінде биоәртүрлілікке мониторинг жүргізуге мүмкіндік береді. Автор мақаланы Қарқаралы тауларының биоресурстарын пайдалану проблемаларын шешу бойынша ұсынымдар тізбесімен аяқтайды.
References
Быков Б.А. Растительный покров Казахстана / Б.А. Быков – Алма-Ата, 1966 – 165 с.
Габов Ю.А., Кист В.Э., Хамзин Б.С., Обухов Ю.Д., Смагулов Б.А. ЦЕНТРАЛЬНЫЙ КАЗАХСТАН: ПРОБЛЕМЫ И РЕШЕНИЯ
Гордягин А.Я. О Кокчетавских лесах // Записки Западно-Сибирского Отделения Русского географического общества. – 1897. – Т. 22. С. 1-18.
Горчаковский П.Л. Лесные оазисы Казахского мелкосопочника. – М.: Наука, 1987б.
Инвентаризация источников выбросов вредных веществ в атмосферу для Каркаралинского государственного национального природного парка // ТОО «EcolineServicePlus», Караганда, 2006.
Крашенинников И.М. Основные пути развития растительности Южного Урала в связи с палеогеографией северной Евразии в плейстоцене и голоцене // Советская ботаника. – 1939. – № 6-7. – С. 67-99.
Масленникова, И. С. Экологический менеджмент и аудит : учебник и практикум для бакалавриата и специалитета / И. С. Масленникова, Л. М. Кузнецов. – Москва : Издательство Юрайт, 2019. – 328 с.
Мэгарран Э. Экологическое разнообразие и его измерение. – М.: Мир, 1992. – 184 с.
Сукачев В.Н. Кокчетавские горные леса // Землеведение. – 1948. – Т. 3. – С. 5-34.
Чупахин В.М. Страна природных контрастов – Алма-Ата: Казахстан, 1973.
